Όσο και να χτυπιέται η Τουρκία, το ερευνητικό πρόγραμμα της Κύπρου συνεχίζεται. Βέβαια έχουμε και τους δικούς μας ηττοπαθείς που χαίρονται κάθε φορά που υπάρχει ένα πρόβλημα να λύσουμε αλλά πάντα ξεχνούν ότι στο τέλος το λύνουμε. Έτσι το γεγονός ότι περιμένουμε να έχουμε τουλάχιστον τέσσερις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ εντός του 2018, είναι ενδεικτικό της δυναμικής που έχει προκαλέσει ο συνδυασμός της ανακάλυψης του κοιτάσματος Ζορ δίπλα από την ΑΟΖ μας, με τον τρίτο γύρο αδειοδότησης με την παρουσία της Exxon Mobil που ήρθε να ενισχύσει αυτή της Eni και της Total. Τα θέματα γύρω από τις εκδόσεις των NAVTEX είναι διαχειρίσιμα κι αν υπάρχουν προβλήματα η χρήση του στρατηγικού ορθολογισμού επιτρέπει να τα ξεπεράσουμε και δεν είναι ανάγκη να επιμένουμε απλώς για να φανεί κάποια τεχνητή σύγκρουση αφού κάτι τέτοιο δεν ισχύει ακόμα κι αν το ήθελαν μερικοί που μιζεριάζουν. Η Κύπρος ποτέ δεν είχε τέτοια δυναμική. Και τα κοιτάσματα Αφροδίτη και Καλυψώ είναι μόνο η αρχή μια ακολουθίας. Επίσης το γεγονός ότι οι ίδιες πετρελαϊκές εταιρείες είναι υποψήφιες στην ελληνική ΑΟΖ και πιο συγκεκριμένα στις θαλάσσιες περιοχές Νοτιοδυτικά Κρήτης και Δυτικά Κρήτης, δημιουργεί ένα συμμαχικό πλαίσιο αφού πρόκειται ουσιαστικά για τον ίδιο ενεργειακό και στρατηγικό άξονα, ο οποίος διασχίζει οριζόντια την Μεσόγειο Θάλασσα. Ας συγκεντρωθούμε λοιπόν στην επίλυση προβλημάτων βλέποντας τη μεγάλη εικόνα αντί να σπαταλούμε χρόνο σε λεπτομέρειες. Διότι μιλούμε για στρατηγική κι όχι μόνο για επικοινωνιακά τρικ.