Τα προβλήματα του Ηνωμένου Βασιλείου προέρχονται ουσιαστικά από το γεγονός ότι η εσωτερική προπαγάνδα τα έβαλε με τους Ευρωπαίους λες και ήταν αυτοί υπεύθυνοι για τους λαθρομετανάστες που ήθελαν να μπουν στη χώρα. Σιγά σιγά βλέπουμε ότι η πραγματικότητα είναι ριζικά διαφορετική αφού είναι οι ίδιοι οι κρατικοί θεσμοί σε σχέση με τον εργασιακό τομέα που άνοιξαν την πόρτα σε μια κατάσταση που δύσκολα ελέγχεται. Επίσης επειδή οι υποστηρικτές της εξόδου έλεγαν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα πάρει πίσω χρήματα που τους άρπαξε η Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα δυσκολεύονται να δώσουν εξηγήσεις στους ψηφοφόρους αφού τελικά είναι αυτό που θα πληρώσει το κόστος της αποχώρησης. Υπάρχει όμως πάντα το εμπόδιο της αδράνειας όταν έχει γίνει ένα τεράστιο στρατηγικό λάθος και όλες οι εκτιμήσεις ήταν λανθασμένες λόγω απαιτήσεων της ιδεολογίας που ήθελε να παρουσιάσει τα γεγονότα με τον δικό της τρόπο. Οι ψηφοφόροι του δημοψηφίσματος βλέπουν πια αντικειμενικά τα λάθη που έχουν γίνει για πολιτικάντικους λόγους. Το πρόβλημα είναι πώς να το παρουσιάσουν στον βρετανικό λαό χωρίς να υπάρξει πολιτικό κόστος. Η λύση είναι βέβαια στο επίπεδο των κομμάτων αφού το καθένα θα προσπαθήσει πρώτον να εξηγήσει ότι φταίει το άλλο και να εκτιμήσει σωστά ποιο θα έχει το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος και δεύτερον αν αυτό το πολιτικό κόστος θα είναι ακόμα μεγαλύτερο αν συνεχίσουν την ίδια λανθασμένη πορεία. Έτσι θα δημιουργηθεί η αλλαγή φάσης που απαιτεί η εύρεση μιας λύσης που ξεπερνά το αποτέλεσμα ενός τεχνητού δημοψηφίσματος που έγινε για άλλους λόγους και άλλους σκοπούς αλλά τώρα έχει τεράστιες επιπτώσεις πάνω στον λαό.