Δύο πάρκα, ένα μυαλό.
Ένας κήπος, δύο μυαλά: ένα μυαλό, ένας επεξεργαστής.
Lyon, New York.
Les Fleuves et les Sources allant á l’Océan.
La liberté éclairant le monde.
Bartholdi.
Ο ίδιος άνθρωπος στις δύο πόλεις.
Ήταν και αυτός στο άλλο νησί. Είχε κάνει zoom.
Υπερλόγισε την έννοια του κήπου.
Κατάλαβε ότι ήταν θεμελιακή.
Γι’ αυτόν τον λόγο είχε αρχίσει από εκεί.
Η μεταφορά υπερδομής είχε πετύχει όσο απίστευτο κι αν ήταν.
Ενώ για χρόνια έλεγαν ότι ήταν αδιανόητος αυτός ο στόχος.
Δεν είχαν προβλέψει σωστά την εξέλιξη των υπερδομών.
Άλλωστε και για το σκάκι και για το go είχε γίνει το ίδιο.
Άρχισε η ανάλυση.
Η θεωρία αποφάσεων, η θεωρία παιγνίων, και η θεωρία αγορών ήταν ενσωματωμένες στη μνημοσύνη του.
Το πρόβλημα ήταν η θεωρία εξουσιών κι εκεί θα έπρεπε να παίξει.
Μετά τη νοητική στρατηγική, τα πράγματα ήταν διαφορετικά.
Με την έξυπνη παιδεία είχε αλλάξει το πλαίσιο.
Και το είχε εμβαθύνει με την έξυπνη ιστορία.
Δεν ακολουθούσε τη γραμμική σειρά των γεγονότων.
Ήξερε και αυτός για τη γεγονολογία.
Δεν έπεσε στην παγίδα την κλασική.
Backtracking.
Βαθύτητα.
Η αρχή στη λίμνη ήταν το ενδιάμεσο.
Με το τριπλό σημείο επαφής, τα σύνορα είχαν γίνει περίπλοκα.
Αυτό έπρεπε να εξετάσει και σε χώρο των θρησκειών.
Αλλά εδώ έβλεπε διαφορές με αυτές που καταπατούσαν τις γυναίκες.