Όταν έχεις πρόσβαση σε βυζαντινή σκακιέρα είναι πιο εύκολο να αντιληφθείς τα προβλήματα στρατηγικής που αντιμετώπισε η Αρμενία και που αντιμετωπίζει τώρα η Αρμενία αλλά και το Αρτσάχ και η Δυτική Αρμενία. Διότι το κυκλικό σύστημα της βυζαντινής σκακιέρας δείχνει το δομικό πρόβλημα της απουσίας μιας πλευράς και ειδικά μιας γωνίας. Η δυσκολία προέρχεται και από το κεντρικό κενό που δημιουργεί με τα εξωτερικά όρια ένα διάδρομο που είναι αρκετά στενός για να παίξουν αποτελεσματικά οι αξιωματικοί. Αυτό σημαίνει ότι το στρατηγικό βάθος υπάρχει μόνο προς μία κατεύθυνση. Χωρίς ανάπτυξη μέσω της Μαύρης Θάλασσας, των δύο μεγάλων λιμνών Βαν και Σεβάν και του όρους Αραράτ δεν υπάρχει πλαίσιο για υψηλή στρατηγική. Επίσης η ανάγκη υποστήριξης μέσω του Κουρδιστάν είναι αισθητή και αυτό ισχύει αμφίδρομα. Η βυζαντινή σκακιέρα μας επιτρέπει να μελετήσουμε μερικά νοητικά σχήματα της στρατηγικής που δεν εμφανίζονται σε μια κλασική τετράγωνη σκακιέρα. Έτσι εμπλουτίζουμε τη στρατηγική μας σκέψη, αλλά και τη έννοια της μαχητικότητας που είναι απαραίτητη για την επίλυση δύσκολων κρίσεων.