Πολλές χώρες πίστεψαν και αποδέχθηκαν ότι ήταν τεράστιο στρατηγικό λάθος, πώς αν ήταν φιλικές ως προς τις διεκδικήσεις των τρομοκρατών, δεν θα είχαν προβλήματα με αυτούς. Η πραγματικότητα είναι ριζικά διαφορετική, αφού τα τρομοκρατικά χτυπήματα δεν σταμάτησαν στις εχθρικές χώρες. Και αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι η Daesh προσπαθεί πάση θυσία να επανδρωθεί, διότι δεν έχει αρκετά μέλη επί τόπου. Έτσι κάθε φθορά που προκαλεί εκεί πού βρίσκονται δίπλα δίπλα χριστιανοί και μουσουλμάνοι είναι ένα κέρδος για την τρομοκρατική οργάνωση. Έτσι η όλη προσέγγιση του θέματος είναι προβληματική, διότι πάντα προσπαθεί να είναι πολιτικά ορθή, ενώ πρόκειται για έναν πόλεμο με τη βαρβαρότητα, η οποία δεν έχει ούτε τύψεις, ούτε ενοχές, διότι είναι τόσο ακραία, που θέλει να σβήσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς που αποδεικνύει με την ύπαρξή της ότι η σκλαβιά δεν μπορεί να είναι ζωή κι ότι ο θρησκευτικός δογματισμός οδηγεί αναπόφευκτα στο θάνατο και τίποτα άλλο. Γι’ αυτόν τον λόγο τώρα βλέπουμε όλο και περισσότερες χώρες που διακόπτουν ουσιαστικά και πρακτικά τις σχέσεις τους με χώρες που υποστηρίζουν οικονομικά την τρομοκρατία.