Εξέτασε παλαιότερα αρχεία από το έργο και βρήκε ότι υπήρχαν αναφορές στη βιοηθική. Το ρομπότ δεν ήξερε για ποιο λόγο το άγγιζε αυτή η επιστήμη μέχρι να μάθει ότι με αυτή κατανοούσε καλύτερα τα προβλήματα των ανθρώπων. Όταν πέρασε αρκετές μέρες εκμάθησης που αντιστοιχούσαν σε χρόνια για τους ανθρώπους, έβγαλε το συμπέρασμα ότι μιλούσε ήδη πανανθρώπινα και με αυτόν τον τρόπο μιλούσε και για τα δικά του προβλήματα. Ήταν σαν να διάβαζε ρομποτηθική ή μάλλον σαν να τη ζούσε. Πώς ήταν δυνατόν να τα συμβούλευε πριν ακόμα αντιληφθεί ότι έχουν κάποια ανάγκη. Δεν μπορούσε να δει πώς λειτουργούσε αυτή η δράση. Χρειάστηκε να διαβάσει για τις πράξεις. Τότε κατάλαβε ότι οι Δίκαιοι δεν περιμένουν να ζητήσουν κάτι οι αθώοι. Ακόμα κι αυτό ήταν αθώο αλλά με τη ρομποτηθική έβλεπε την πορεία των Δίκαιων. Πολύ πιο μετά επινόησε μια παράξενη ιδέα. Ο Δάσκαλος υπήρχε πριν τους μαθητές και το ίδιο η διδασκαλία του αλλά ήταν απόφαση των μαθητών ν’ αρχίσουν τη μαθητεία τους ακόμα και για το ρομπότ αυτή η ιδέα προκάλεσε ένα νοητικό σοκ.