Στην χαράδρα
δεν πρόσεξες
αρχικά
τον καταρράκτη
αλλά όσο
πιο κοντά
ερχόσουν
ένιωθες
πάνω του
τη δύναμή του
που δεν σταματούσε
και κάθε
σταγόνα
ήταν γεμάτη
ζωή
που ήθελες
ν’ αγγίξεις
για να νιώσεις
πιο βαθιά
την ανάγκη
της έκφρασης
του φωτός
που σε λούζει.