Το πλαίσιο επιλέχτηκε για να βγει εκτός ελέγχου.
Έτσι το θέαμα δεν άργησε να φανεί
ακόμα κι αν δεν ήταν σχεδιασμένο.
Διότι οι παίκτες ήταν στο κοινό.
Ενώ ο δράστης ήταν το αντικείμενο.
Κι εκείνος νόμιζε ότι ήταν ελεύθερος.
Αλλά η πολιορκία είχε αρχίσει ήδη
σαν το υγρό στοιχείο που εισχωρεί πάντα
γιατί βλέπει κάθε άνοιγμα
ακόμα κι αν αυτό είναι ανέγερση πύργου.
Έτσι μέσα στη βροχή, έγινε η επαφή
που άρπαξε τα θεμέλια
για να δημιουργήσει περισσότερο ουσία
εκεί όπου η απελευθέρωση ήταν κίνηση
που επαγωγικά μετατρεπόταν σε πράξη.
Όμως το παίγνιο ισχύος άλλαξε
με τη νέα παρουσία ακόμα πιο διεκδικητική
που έφερε τα πάνω κάτω.
Για να βυθιστεί ο ουρανός στη θάλασσα
και η βαθύτητα να φτάσει τα ύψη.
Έτσι η επαφή έγινε σχέση άμεση
και δεσμός διπλός στις πηγές
του ταυτόχρονου.
Έτσι έφτασαν τα πάντα στο πρέπον
για να δημιουργηθεί το τέλειο.