Για τη θεραπεία της αμβλυωπίας γίνεται χρήση καλύμματος του οφθαλμού, με αυτόν τον τρόπο, ενισχύεται ο άλλος οφθαλμός για να καταφέρει να κάνει ευθυγράμμιση. Επειδή ξέρουμε ότι ο εγκέφαλος όταν δέχεται εικόνες από τον αμβλυωτικό οφθαλμό δεν διεγείρεται ορθά και δεν αναπτύσσεται αποτελεσματικά η πλήρη οπτική ικανότητα. Υπάρχει μια διαδικασία που πρέπει να ακολουθεί για να μην προκαλέσει προβλήματα στον άλλο οφθαλμό. Αυτό όμως το σημείωμα δεν αφορά επί της ουσίας αυτή τη θεραπεία, αλλά μια επίπτωσή της που μπορεί ν’ αγγίξει το Master Eye. Πιο συγκεκριμένα τα δύο τρίτα του πληθυσμού έχουν δεξί Master Eye και το άλλο ένα τρίτο αριστερό. Βέβαια υπάρχει κι ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού που δεν έχει διαφοροποίηση. Έτσι έχουμε ένα θέμα όταν ο οφθαλμός που καλύπτεται είναι το Master Eye διότι την ώρα που ενισχύουμε τον άλλο οφθαλμό λόγω της θεραπείας σιγά σιγά το Master Eye αλλάζει. Αυτό γίνεται ανεξαρτήτως από την πλευρίωση των χεριών. Με άλλα λόγια έχουμε μετατροπή των τύπων: ΔΔ->ΑΔ, ΑΔ->ΔΔ, ΔΑ->ΑΑ, ΑΑ->ΔΔ. Όμως μέχρι να γίνει αυτή η αλλαγή, ο μικρός άνθρωπος παιδεύεται και δυσκολεύεται πρακτικά, αφού οι οπτικές του ικανότητες θα είναι μειωμένες. Διότι ο εγκέφαλος πρέπει να βλέπει πώς να ενεργοποιήσει την πλαστικότητά του για να προσαρμοστεί. Κατά συνέπεια είναι σημαντικό να προσέξουμε την όλη διαδικασία για να μην είναι επίπονη επειδή δεν δώσαμε σημασία στην αξία του Master Eye.