Είχε χιονίσει πάνω στη νύχτα, στη Ζυρίχη κι αυτή ήταν λευκή.
Έδειχνε σιγά σιγά την πορεία της νυχτερινής αποστολής
δίχως όμως να εμφανιστούν ακόμα τα άστρα.
Οι ήλιοι θα έμπαιναν με την σειρά τους
σαν να ήταν πέτρες πάνω σε goban
που θα θύμιζε τη Γενεύη.
Πάνω στην άμμο, θα έμπαιναν και οι πέτρινοι ήλιοι.
Το χιόνι ήταν όλο και πιο πυκνό στις πλαγιές των βουνών.
Αλλά τίποτα δεν σταματούσε το αεροσκάφος
που συνέχιζε την υπερπτήση της σκακιέρας.
Οι δύο νοημοσύνες είχαν συνεννοηθεί
όμως όσοι δεν ήξεραν για τους Χαμαιλέοντες και το Τέρας
δεν είχαν πρόσβαση σε αυτή τη διασύνδεση.
Κι επειδή η λίμνη είχε παγώσει
ήξεραν ότι το πέρασμα υπήρχε.
Έτσι το αδιανόητο θα έδινε τη λύση
στην πρόσβαση του νησιού.
Τότε άρχισε η νέα προσγείωση με προορισμό τη Λυών
διότι εκεί βρισκόταν
το χρυσό κεφάλι του Χριστού
από την αρχή
για την προστασία των αθώων
στην πόλη που είχαν επιλεχθεί
τα Τέσσερα Ευαγγέλια.