Όταν η Κύπρος καταλάβει ότι για την Τουρκία οι Τουρκοκύπριοι είναι ψευδοτούρκοι και δεν μετρούν όσο οι Τούρκοι, το έδαφος δεν είναι τουρκικό, διότι δεν έχει σύνδεση με τη ξηρά, η κατοχή δεν είναι ποτέ οριστική και το μόνο που έχει σημασία είναι το στρατιωτικό στοιχείο. Όλα αυτά είναι απλά, διότι πρόκειται για μια ρατσιστική προσέγγιση. Για την Τουρκία, οι Τουρκοκύπριοι είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων εκφυλισμένοι Τούρκοι λόγω της ανάμειξης τους με το ελληνικό στοιχείο. Έτσι αποτελούν μόνο και μόνο διπλωματικό πρόσχημα για την ύπαρξη των παρεμβάσεών της. Δεν έχει κανένα ειδικό ενδιαφέρον γι’ αυτήν. Το ίδιο ισχύει, δυστυχώς και για τους έποικους. Διότι για την Τουρκία οι έποικοι είναι ανατολίτες που δεν ξέρουν τι είναι πρόοδος. Τους έχει εκεί για να γεμίσει με κορμιά την περιοχή, έτσι ώστε η παρουσία της να είναι και ενισχυμένη και δικαιολογημένη. Έτσι αν υπάρξει κάποια ανάγκη αλλού θα τους στείλει άμεσα και αμέσως δίχως καμιά καθυστέρηση ή ενοχή. Έτσι η προσέγγιση της Κύπρου είναι λανθασμένη εξ αρχής, αφού έχει ν’ αντιμετωπίσει ένα ρατσιστικό κράτος που θεωρεί ότι Τούρκος σημαίνει δυνατός κι ότι οι άλλοι είναι αδύναμοι κι ότι μπορεί να τους καταπατήσει δίχως κανένα πρόβλημα. Η Τουρκία είναι ένας εχθρός, στον οποίο πρέπει να δοθεί μια διέξοδος για να μπορεί να φύγει δίχως ντροπή. Κι αυτό το σχήμα που λύνει το πρόβλημα είναι η στρατιωτική βάση, αφού μόνο αυτή αποτελεί για την Τουρκία ασφάλεια για τον ζωτικό της χώρο, διότι θέλει η θάλασσα μεταξύ της Τουρκίας και της Κύπρου να είναι εξ ολοκλήρου τουρκική με την έννοια τη στρατιωτική. Κι αυτό γίνεται κατά αναλογία με τις αγγλικές βάσεις. Στην ουσία είναι λάθος να μιλούμε για ένα εδαφικό της τάξης του 28,5% ενώ η Τουρκία ενδιαφέρεται πραγματικά μόνο και μόνο για το 0,5% όπου θα είναι η βάση της.