Χρειαζόμαστε αποτελεσματική στρατηγική ενάντια στον δικτάτορα της Βόρειας Κορέας. Είναι η ώρα να συμβουλέψουν ειδικοί τον Πρόεδρο των ΗΠΑ για να προσεγγίσει το θέμα με κάπως διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι προκάτοχοί του γιατί τώρα η δικτατορία είναι πιο επικίνδυνη κι όχι απλώς σε κακό επίπεδο. Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε Βόρεια και Νότιο Κορέα δεν περιγράφει ολόκληρο το πρόγραμμα. Η κατάσταση είναι εκρηκτική, αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την έκφραση γι’ αυτή την κρίση. Γιατί μιλάμε για ένα πυρηνικό πρόγραμμα με πραγματικά επικίνδυνους στόχους. Η θέση των ΗΠΑ είναι σίγουρα ξεκάθαρη αλλά το πρόβλημα είναι ο τρόπος για να διαπραγματευτούν στο τέλος της διαδικασίας. Σίγουρα ο ρόλος της Κίνας είναι σημαντικός και οι ΗΠΑ πρέπει να παίζουν με αυτό σε πολύ υψηλό επίπεδο. Πολύ νοημοσύνη είναι απαραίτητη για να λυθεί το πρόβλημα γιατί δεν είναι μόνο μια νέα συμφωνία. Έτσι ακόμα κι αν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι καλός διαπραγματευτής οι παράμετροι εδώ είναι πολύ πιο περίπλοκοι. Το παίγνιο είναι σίγουρα μη μηδενικού αθροίσματος, αλλά παίκτες όπως η Ιαπωνία, η Κίνα, η Ρωσία και φυσικά η Νότιο Κορέα δεν είναι αναγκαστικά έτοιμες να πάρουν την ίδια απόφαση. Έτσι η θεωρία αποφάσεων στο πλαίσιο της θεωρίας παιγνίων πρέπει να είναι σχετική και ανθεκτική. Γιατί χρειαζόμαστε τουλάχιστον μια ισορροπία Nash σε αυτό το περίπλοκο πλαίσιο γιατί η Pareto μοιάζει να είναι άνευ αντικειμένου. Κι η Βόρεια Κορέα είναι ένα πολύ ζεστός παίκτης για μια ψυχρή προσέγγιση. Παράλληλα, πρέπει να θυμόμαστε ότι η θεωρία παιγνίων έχει δημιουργηθεί στη βάση του ορθολογισμού των παικτών. Και εδώ έχουμε ένα αντιπαράδειγμα ώστε ένα ισχυρό παίγνιο να είναι πιο σχετικό ειδικά αν θέλουμε να λύσουμε το πρόβλημα με σωστό τρόπο και να αποφύγουμε άλλο βήμα μετά το τέλος της διαπραγμάτευσης.