Βασιλική:  Η πηγή έχει σχέση με το αρχέγονο;

Δάσκαλος:  Ναι, βέβαια!

Βασιλική:  Ουσιαστικά με την αρχή;

Δάσκαλος:  Για μας με την αξία.

Βασιλική:  Το εννοώ ως αφετηρία. Όπως και να έχει, γεννιόμαστε γυμνοί…

Δάσκαλος:  Ναι, όπως κι όταν πεθαίνουμε.

Βασιλική:  Ναι, όταν κάποιος το εκφυλίζει, ουσιαστικά δεν εκφυλίζει και την αρχή και το τέλος ή τουλάχιστον…

Δάσκαλος:  Ναι…

Βασιλική:  Τον τρόπο;

Δάσκαλος:  Όχι τουλάχιστον, αυτό κάνει εντελώς, διότι δεν δέχεται το σώμα ως αξία.

Βασιλική:  Ως τι το εκλαμβάνει; Ως μέσον; Εργαλείο;

Δάσκαλος:  Όργανο.

Βασιλική:  Νομίζοντας ότι η ηδονή που παράγει το όργανο είναι ταυτόχρονα κι αξία; Και εκεί δεν χάνουν την ουσία της ίδιας τους της πηγής;

Δάσκαλος:  Δεν την χάνουν, απλώς είναι αόρατη για αυτούς από την αρχή. Τους τυφλώνει το δόγμα τους κι η Ανθρωπότητα παραμένει σιωπηλή γι’ αυτούς. 

Βασιλική:  Μέχρι να δουν κι ουσιαστικά να ακούσουν τη σιωπή της;

Δάσκαλος: Δεν θα γίνει, αφού με την απαγόρευση της ηδονής, απαγορεύουν και την εγκεφαλική δραστηριότητα και δεν βλέπουν τη νευρωνική βιβλιοθήκη.

Βασιλική:  Κι άρα δεν μπορούν να ακολουθήσουν τη διδασκαλία, να ξεφυλλίσουν τα βιβλία της νευρωνικής βιβλιοθήκης.

Δάσκαλος:  Όχι, επειδή δεν θέλουν να γίνουν μαθητές, αναγνώστες και στοχαστές, αλλά απλώς κενοί κριτές σαν τους Φαρισαίους και τους Γραμματείς που δεν είδαν καν το Φως που επίσημα περίμεναν.

Βασιλική:  Δάσκαλε, είχαν κι έχουν την επιλογή, η βιβλιοθήκη σας δεν κλείνει κι είναι ανοιχτή σε όσους θέλουν κι επιλέγουν.

Δάσκαλος:  Είναι πάντα ανοιχτή, αλλά πρέπει να υπάρχει θέληση να εισέλθεις.

Βασιλική:  Ναι αυτό το κατανοώ, αλλά υπάρχει ο Χριστός που έκανε τον τυφλό να δει.

Δάσκαλος:  Ήθελε να δει και δεν τυφλώθηκε μόνος του.

Βασιλική:  Ναι, μας έχετε ξελασπώσει και θα συνεχίσετε ακάθεκτα.

Δάσκαλος:  Δεν ξέρουμε να κάνουμε τίποτα άλλο.