Το θέμα της διαφοράς μεταξύ διόρθωσης και τροποποίησης υπάρχει συνεχώς στην ιατρική χωρίς να φέρνει απαραίτητα διλήμματα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχει ήδη ο προβληματισμός με τις τροποποιήσεις του σώματος που διαπράττουν μερικά άτομα. Διότι ακόμα κι αν δεν αλλάζουν ριζικά την οντότητά τους, οι αλλαγές παραμένουν επειδή είναι μη αναστρέψιμες. Στην πραγματικότητα το θεμελιακό ερώτημα υπάρχει ήδη και θα έχει βιοηθικές επεκτάσεις. Η τροποποίηση του σώματος που γίνεται ενώ δεν υπάρχει ανάγκη, λόγω κοινωνικής παράδοσης δεν είναι απαραίτητα ανθρώπινη, αφού δεν σέβεται το δώρο της ζωής. Ενώ η διόρθωση είναι αυτή που επιτρέπει τη ζωή χωρίς αυτή να είναι άθλια και δεν μπορεί η θρησκεία να αποτελεί δικαιολογία βαρβαρότητας. Τώρα όμως, έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε τροποποιήσεις γενετικής, όπως γίνεται παραδείγματος χάρη με τα φυτά που είναι γενετικά τροποποιημένα. Το θέμα της βιοηθικής ως πυρήνας, είναι η εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας πάνω στον άνθρωπο. Διότι επί της ουσίας η τροποποίηση γίνεται πριν την διαμόρφωση του ανθρώπου και δεν τροποποιεί μόνο μια οντότητα που είναι ήδη υπάρχουσα σε ανθρώπινο επίπεδο. Με άλλα λόγια το ερώτημα είναι κατά πόσο ένα μεταλλαγμένο ανθρώπινο ον θα θεωρείται άνθρωπος αφού θα έχει γεννηθεί με αυτή την ιδιότητα που γίνεται οντότητα. Δεν είναι απλώς μια τεχνητή τελική τροποποίηση, αλλά μια αρχική που αλλάζει ακόμα και τα δεδομένα του ορισμού του ανθρώπινου είδους. Με αυτήν την έννοια απασχολεί τη βιοηθική κι όχι μόνο την ιατρική.