Αφού δεν μπορείς να φανταστείς
έναν ιππότη χωρίς πανοπλία
ενώ στέκεσαι δίπλα του
και κάθε φορά που τον έχεις ανάγκη σε βοηθάει,
γιατί θέλεις να μάθεις περισσότερα γι’ αυτόν;
Έχει κάποιο νόημα να βρεις την πηγή
ενώ δεν βλέπεις τον ποταμό
που χύνεται στη θάλασσα;
Ξέρεις το απέραντο γαλάζιο
αλλά δεν βλέπεις το κάθετο κόκκινο
και η γαλαζοαίματη βελανιδιά
είναι μόνο θρύλος για σένα.
Άκουσες για τα σπασμένα σπαθιά
κι ανατρίχιασες όταν φαντάστηκες την περίφημη μάχη
αλλά συνεχίζεις με την ίδια μιζέρια της ζωής σου.
Τι άλλο θα έπρεπε να κάνει
αφού τα θαύματα δεν επαρκούν
και δεν αναγνωρίζεις τους υπερλογισμούς.
Όσο για τις προφητείες
τις βλέπεις μόνο
ως παίγνια του Leonardo da Vinci.
Δεν έχεις άλλη επιλογή
από το να περιμένεις
την επόμενη φορά,
στην άλλη ζωή.