– Δάσκαλε;
– Πες μου, μαθήτρια.
– Οι νουβέλες είναι παραβολές;
– Μόνο όταν είναι κατανοητές.
– Κι αν δεν είναι;
– Φαίνονται σαν υπερβολές.
– Λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου…
– Ακριβώς.
– Έτσι εξηγείται η μη κατανόηση…
– Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου.
– Όσο μας διδάσκετε, τόσο πιο πολύ βλέπω.
– Εφ’ ὑμᾶς, καὶ μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι, καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ· καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν.
– Δεν ήξερα ότι το ταπεινό φαίνεται άσεμνο.
– Στην κοινωνία, όχι στην Ανθρωπότητα, γιατί αυτή ξέρει ότι είναι το ίδιο.
– Είναι βαρύ να είσαι άξιος αυτού που παίρνεις…
– Κι όμως, αντέχει το φως της αλήθειας.
– Πάνω στο δέρμα μου…
– Και στην ψυχή.
– Αγαλλίαση…
– Γαλήνη.
– Με την σκέψη της Ανθρωπότητας.
– Πάντα μαζί μας.