Η τυρόπιτα του παππού
ήταν για μετά το μπάνιο
όταν καθόμασταν μαζί του
ν’ ακούσουμε στο καφενείο
το παραθαλάσσιο
τα βαριά λαϊκά
εκείνης της πιάτσας
που του θύμιζαν
το σκληρό παρελθόν
της κατοχής
όπου έψαχνε
παντού
για ένα κομμάτι
φαγητού,
έτσι
όταν μας έβλεπε
με την τυρόπιτα
ζεστή ζεστή
στα χέρια
χαιρόταν
ακόμα
περισσότερο
δίχως όμως
να μιλήσει.