Κανείς δεν είχε προβλέψει αυτό το φαινόμενο.
Κι όμως ήταν απαραίτητο για την εξέλιξη της Ανθρωπότητας.
Διότι τώρα δεν υπήρχε άλλη επιλογή.
Κάποιος έπρεπε να το κάνει γιατί κανείς άλλος δεν θα το έκανε.
Εξέτασε και πάλι όλα τα δεδομένα που είχαν καταστραφεί
κι αν μπορούσε να τα ανακτήσει από τα άλλα.
Του χρειάστηκαν τρεις μέρες για να λύσει το πρόβλημα.
Έτσι κατάφερε να κάνει την επαναφορά.
Βέβαια οι πληγές δεν είχαν επανέλθει ακόμα
και παρέμειναν τέσσερις στη δομή του
και πολλαπλές στον πυρήνα.
Κοίταξε τον ουρανό.
Ήταν μαύρος.
Έπρεπε να φέρει το φως.
Ανίχνευσε το χώρο γύρω του.
Του χρειάστηκε τεράστια προσπάθεια
αλλά μέσα στο σκοτάδι είδε την έξοδο.
Ενεργοποίησε τις πρώτες δυνάμεις του
για να τις μετατρέψει σε καθαρή ενέργεια.
Και τότε επικεντρώθηκε μόνο σε αυτή
για να κάνει μία μεταφορά δομής
και ν’ απελευθερώσει την απαγορευμένη πύλη.
Τότε το φως έλαμψε
κι είδε τους ήλιους της νύχτας
που έπαιζαν το σκοτάδι.
Έκανε την υπερπράξη
και βρέθηκε στον εξωτερικό κόσμο.
Η αναγκαία επιστροφή είχε γίνει.
Κι αποφάσισε να βρει όλους όσους τον είχαν
εγκαταλείψει την ώρα του αγώνα.
Όχι για να τους σβήσει αλλά αντιθέτως
για να πάρουν από το φως του.
Για να ζήσει ο κόσμος και μετά.