Όταν έχουμε μία λίστα με 17 περιπτώσεις για να αντιμετωπίσουμε, είναι δυνατόν να ασχοληθούμε με τρόπο ανεξάρτητο έτσι ώστε να τις αντιμετωπίσουμε χωριστά και σε αυτή την περίπτωση έχουμε ένα δέντρο από άποψη τοπολογική. Ωστόσο μπορεί να γίνει πιο ενδιαφέρον και σίγουρα πιο αποτελεσματικό να εξετάσουμε εξ αρχής όλα τα σημεία ομοιότητας, τα σημεία σύγκλισης ακόμα και απόκλισης έτσι ώστε να εκτιμηθούν με την μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια οι διαφορετικές γωνίες επιθέσεων για να υπάρξει μια συνολική στρατηγική στη βοήθεια ενός ολιστικού οράματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε έναν γράφο πιο πολύπλοκο από ένα δέντρο. Έτσι είναι σοφό να εξετάσουμε τα χαρακτηριστικά του για να αξιολογήσουμε την ανθεκτικότητά του. Αυτό επιτρέπει να εντοπίσουμε τα κριτικά σημεία πάνω στα οποία πρέπει απαραίτητα να ενσκύψουμε. Στη συνέχεια, από αυτά τα δεδομένα, δεν είναι πια απαραίτητο να παρέμβουμε αποκλειστικά μόνο σε μία από τις 17 περιπτώσεις. Γιατί είναι ίσως χρησιμότερο για την άσκηση της προσέγγισης παράλληλα με την δυνατότητα δημιουργίας συνεργιών ανάμεσα στα ενδιαφερόμενα μέρη που δεν θα είχαν ατομικό ενδιαφέρον παρά μέσα στην περίπτωση αλλά η οποία θα ήταν ικανή να δούμε το κοινό ενδιαφέρον στην περίπτωση μιας επιτυχίας και μιας επίλυσης του προβλήματος που θα εμπεριέχει τουλάχιστον δύο λύσεις. Αυτός ο άλλος τρόπος προσέγγισης του προβλήματος επιτρέπει σε άλλους συνδέσμους ακόμα και συμμαχίες ανάμεσα στους λύτες προβλημάτων και αυτό αντιπροσωπεύει ένα στρατηγικό πλεονέκτημα για το μέλλον.