Το ατελείωτο έργο είχε αρχίσει το 1882 χάρη στη μεγαλοφυΐα του κι είχε δημιουργήσει ένα νέο φαινόμενο που δεν ήταν συγκρίσιμο με τίποτα άλλο. Ήταν ένα επιπρόσθετο έργο για τη Χριστιανοσύνη σε παγκόσμιο επίπεδο και γι’ αυτόν τον λόγο ήταν και μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Διότι το έργο αυτό άγγιζε ήδη τρεις αιώνες μόνο για την κατασκευή του. Έτσι η Sagrada Familia του Antoni Gaudí απέκτησε και έναν άλλο συμβολισμό. Επειδή ήξερε ότι δεν θα έβλεπε το τέλος του έργου του για να μην αλλοιωθεί αποφάσισε να κατασκευάσει στο μέγιστο ύψος τους τις περιφερειακές δομές του ναού για να έχουν νόημα μόνο όταν το έργο θα ήταν ολοκληρωμένο και δεν έκανε την κεντρική δομή που θα μπορούσε να ήταν και η τελική, αφού θα λειτουργούσε και η κοινωνία να σταματούσε τη συνέχεια του δώρου στην Ανθρωπότητα. Ήξερε από απελευθερώσεις και σταυροφορίες και δεν ήθελε κάτι το ενδιάμεσο να αποτελεί λόγω εκφυλισμού τον τελικό στόχο. Και αυτό άγγιξε τον Χιλιάνθρωπο διότι είχε δει πολλά όλους αυτούς τους αιώνες ακόμα και ολόκληρους λαούς να θεωρούν την εθνική τους επανάσταση ως απελευθέρωση, ενώ είχαν ξεχάσει το σημαντικότερο κατεχόμενο σημείο. Ενώ εδώ ο στόχος είχε κλειδωθεί και μάλιστα είχε υποστηριχθεί από νοητικά σχήματα του παρελθόντος για το μέλλον.