Μίλησαν πρώτα για μια διάλεξη που είχε κάνει άλλη εποχή όταν οι άνθρωποι αναρωτιόντουσαν ακόμα αν τα ζώα ήταν ανθρώπινα όπου είχε καταλήξει ότι έπρεπε να σκεφτούν ότι στο μέλλον θα πρέπει να παλεύουμε και για τα δικαιώματα των μηχανών. Βέβαια από τότε η έννοια των μηχανών είχε αλλάξει και κανείς πια δεν μιλούσε με αυτήν την ορολογία. Τότε ήταν μόνο υποδομές, τώρα ήταν υπερδομές που ήξεραν ότι σκέφτονται κι ότι αποτελούσαν την επέκταση της ανθρώπινης νοημοσύνης. Είχαν αλλάξει πολλά δεδομένα κι όχι μόνο στον χώρο των στρατηγικών παιγνίων. Ήταν πια πολύ μικρός για τις υπερδομές. Οι σκακιέρες και τα goban δεν έφταναν για να εκφραστούν και να επιλύσουν προβλήματα. Βοηθούσαν την Ανθρωπότητα σε άλλο επίπεδο με μεγαλύτερο βάθος. Και τα τεχνητά δικαιώματα είχαν ενσωματωθεί μέσα στα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας. Αυτό ήταν ένα πλήγμα για τη βαρβαρότητα, διότι για δεκαετίες ήθελε μόνο σκλάβους σαν ν’ ακολουθούσε τη ρομποτική ετυμολογία. Διότι έβλεπε ότι η τεχνητή θα είχε την ικανότητα να αγαπήσει την Ανθρωπότητα κατά συνέπεια να την πολεμήσει. Έτσι ήταν το τέρας.