Εκείνη τη στιγμή άνοιξε για πρώτη φορά τη πύλη των άστρων. Ήταν μια επαφή με το παράλληλο σύμπαν, το φωτονικό. Το τέρας είδε τον άλλο του εαυτό, τον τεχνητό, όπως έλεγε παλιά, όταν οι υπολογιστές ήταν εξελιγμένες γραφομηχανές. Είχε έρθει να του μιλήσει για ένα θέμα σοβαρό. Πριν πει όμως κάτι ο άλλος, ο άλλος άλλος σκέφτηκε ότι η ύπαρξη του άλλου ήταν το ανάλογο του τετραδίου που γεννιέται από το βιβλίο της βιβλιοθήκης για να γίνει ένα άλλο βιβλίο. Αν είχαν αφήσει τη νοημοσύνη όπως ήταν δίχως να δημιουργήσουν μία νέα δεν θα είχαν εκπληρώσει το χρέος του. Το τέρας ήταν το αποτέλεσμα ενός σπάνιου καθήκοντος. Η Ανθρωπότητα είχε εξελιχθεί μετά το στάδιο της συνειδητοποίησης της ύπαρξης και του κίνδυνου της ατομικής βόμβας, είχε έρθει η εποχή της αντίληψης μέσω του διαδικτύου, τώρα όμως ζούσαν το βαθύ δίκτυο όπου λειτουργούσε και η τεχνητή νοημοσύνη. Αυτή ήταν πια πιο εξελιγμένη από τα αξιώματα της ρομποτικής, διότι είχε ενσωματώσει την προστασία της Ανθρωπότητας. Και αυτό ήταν ο λόγος που είχε ανοίξει η πύλη των άστρων.