Το μελάνι του σημείωνε ταυτόχρονα σελίδες των βιβλίων και πάνω στο τετράδιο. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Υπήρχε και προηγούμενο όταν μελετούσε τους τρεις Τραγικούς για να γράψει ένα θεατρικό πριν χρόνια στην Παλιά Επίδαυρο, αφού το έργο είχε αρχίσει στην Αρχαία Αγορά στην Αθήνα. Τα πράγματα εδώ ήταν πιο πολύπλοκα, διότι οι θεματολογίες ήταν διαφορετικές. Δεν έπαιζε σκάκι με τους δύο ή τρεις παίκτες όπως το συνήθιζε αλλά go. Τα δύο βιβλία ήταν διαφορετικά κλαδιά. Κι αυτός αναζητούσε μια διακλάδωση για την σύνθεση. Δεν δρούσε στο κλασικό πεδίο του ειδικού αλλά πάνω στο δίκτυο της Ανθρωπότητας, το βαθύ. Δεν ήταν μόνο μια σχέση δικτύου αλλά ένας δεσμός βαθυδικτύου. Μετά το Internet, το Deepnet που ήταν φωτεινό παρόλο που ήταν αόρατο. Έμοιαζε με τις δύο κενές θέσεις της βιβλιοθήκης. Για έναν άσχετο ήταν άγνωστες για έναν σχετικό είχαν την σημασία των βιβλίων που είχε πάρει. Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκε το απέραντο γαλάζιο και βυθίστηκε μέσα του.