Τίποτα δεν ήταν απλό σε αυτήν την περίπτωση. Αυτά σκέφτηκε η ειδικός. Άλλα είχαν απλώς ένα γενεαλογικό δέντρο και κάθε στάδιο είχε ένα κλασικό νόημα ακόμα κι αν το σύνολό του ήταν μεγάλο. Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκε άθελά της το δέντρο της οικογένειας Καραθεοδωρή έτσι ακριβώς όπως παρουσιαζόταν στο Μουσείο. Κι ενώ ήταν μεγάλο και σημαντικό, δεν είχε καμία σχέση με αυτό που εξέταζε τώρα. Είχε βρει αυτά τα παλαιά έγγραφα εκεί που δεν θα το περίμενε κανείς. Όμως η ουσία είναι ότι έβλεπε για πρώτη φορά την ιστορία του ιππότη δίχως πανοπλία. Τόσα χρόνια νόμιζε ότι πρόκειται απλώς για ένα μυθιστόρημα που σίγουρα είχε μερικά ιστορικά στοιχεία αλλά βέβαια σ’ ένα πλαίσιο επιστημονικής φαντασίας. Και τώρα έβλεπε πόσο μακριά βρισκόταν από την πραγματικότητα. Τα δεδομένα ήταν απλά. Ημερομηνίες και σχέσεις. Διασυνδέσεις και θέσεις. Πόσο πιο απλά μπορούσε να γραφτεί η ιστορία. Κι όμως ήταν δεσμοί στρατηγικής. Είχε μπροστά της ένα ζωντανό παράδειγμα πολυκυκλικότητας και δεν μπορούσε να το πιστέψει, ενώ αντίκριζε ένα ολόκληρο δίκτυο γεγονολογίας. Κοίταξε το τζάκι. Τι άλλο μπορούσε να κάνει κι έπιασε ένα ποτήρι κονιάκ. Έπρεπε να σκεφτεί το παρελθόν πριν συνεχίσει το μέλλον.