Κοίταξε προσεχτικά την Κυρία.
Έβλεπε ότι έκανε το μάθημα της ζωής
και κατάλαβε πως έπρεπε να πεθάνει
δίχως να χάσει τις αξίες.
Και ύστερα σκέφτηκε
αλλά δεν της είπε τίποτα,
ότι το μάθημα του θανάτου
ήταν η αξία της ζωής.
Τότε θυμήθηκε ένα παίγνιο
που τους είχε μάθει
ο Δάσκαλος.
Και είχε ασκήσεις ζωής και θανάτου.
Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν απλώς πέτρες.
Μετά από καιρό κατάλαβε
ότι πρόκειται για προετοιμασία
έτσι ώστε να έχει νόημα
η ζωή τους και ο θάνατός τους
χάρη στη νοημοσύνη και στη σκέψη.
Και τώρα που άκουγε την Κυρία
την ένιωθε πιο βαθιά.
Ήξερε πως ήταν και αυτή μαθήτρια
πιο μεγάλη όμως.
Την πλησίασε
και της είπε
ότι η ζωή της
ήταν άξια
γιατί μετέτρεπε
αθώους σε Δίκαιους.
Δεν πρόσθεσε τίποτα άλλο
και συνέχισε να την παρακολουθεί προσεχτικά
με το βιβλίο του πάνω στο κεφάλι.