Η άσκηση του Αριστοτέλη
θύμιζε
τη σκέψη της λογικής
κι έπρεπε
από την αρχή
να σκεφτείς
το έργο
για το μετά
για να δεις
το τέλος
πριν
την αρχή
και να επιλέξεις
το σωστό
κλαδί
στις διακλαδώσεις
των πολλαπλών
κόσμων
για να βρεις
όχι μόνο
τη λύση
αλλά
ταυτόχρονα
και τη μέθοδο
του μέλλοντος
για το παρελθόν.