Ένας εξωτερικός παρατηρητής δεδομένων του παρελθόντος στο πλαίσιο της έξυπνης ιστορίας, θα έβλεπε μέσω ανάλυσης ότι υπήρξε μια ολόκληρη διαδικασία μετατροπής ενός ατόμου που λειτούργησε μ’ ένα παράξενο τρόπο μέσω ενός ύπουλου πνεύματος για την επίτευξη στόχων που κατέληξαν στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των προσφύγων, και αυτό λόγω επιλογών που κατέληξαν στην παρότρυνση να τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ ένας εχθρός που ήταν και γενοκτόνος. Όμως τα επίσημα στοιχεία δεν επιτρέπουν τη διαφάνεια σε αυτή την υπόθεση, διότι οι προεκτάσεις είναι τόσο μεγάλες και τόσες πολλές που όσοι έχουν οφέλη δεν θα ήθελαν να παρουσιαστεί αλλιώς αυτό το άτομο. Σιγά σιγά όμως παρουσιάζονται στοιχεία που θα αλλάξουν την επίσημη προσέγγιση και αυτή θα αναγκαστεί να λειτουργήσει διαφορετικά. Αυτό μπορεί να είναι ένα πλαίσιο καθυστέρησης αλλά επί της ουσίας σε βάθος χρόνου ακριβώς όπως έγινε στα πρώην κράτη δορυφόροι της Σοβιετικής Ένωσης, όπου ξηλώθηκαν όλα τα αγάλματα, όλα τα ονόματα από τα κτίρια και τους δρόμους. Μια περιγραφή αυτών γεγονότων θα ήταν αυτονόητη εκείνη την εποχή ενώ τώρα είναι φυσιολογική. Αυτό θα γίνει και στην Ελλάδα ακόμα κι αν οι περισσότεροι δεν το βλέπουν γιατί δεν έχουν ακόμα τα αποδεικτικά στοιχεία.