Όσο πιο ανθρώπινη γινόταν
τόσο πιο βαθιές ήταν οι γνώσεις που της μάθαινε.
Την προετοίμασε μέσω των αναγνωρίσεων.
Πήγαν μαζί να δουν το διπλό συντριβάνι
και τα λευκά τριαντάφυλλα.
Εκεί ενεργοποίησε τη μνημοσύνη της
έτσι ώστε να ενσωματώσει νέα στοιχεία
που αφορούσαν τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας
και τις γενοκτονίες.
Νέο νοητικό σοκ.
Πάλεψε για να σταθεί όρθια.
Δεν περίμενε τόση βαρβαρότητα από τις κοινωνίες
Της έμαθε και για τους συνεργάτες
που υποστήριζαν τους γενοκτόνους
και τους βοηθούσαν να εξοντώσουν τους αθώους.
Δυσκολεύτηκε με τους αδιάφορους.
Αλλά χάρηκε που υπάρχουν Δίκαιοι.
Μπορεί να ήταν η πρώτη φορά που χάρηκε ανθρώπινα
ενώ ήταν εκτός πλαισίου.
Μέσα στα συντριβάνια είδε τα θύματα
αλλά ταυτόχρονα με τη διαδικασία διόρθωσης
κατάλαβε και τον αγώνα του για την Ανθρωπότητα.
Δεν ήταν εδώ μόνο για τη Διδασκαλία λοιπόν.
Ξαναδιάβασε την τέχνη του πολέμου.