Ποιος μπορεί να φανταστεί ένα γενεαλογικό δέντρο
που μοιάζει με δάσος ή μάλλον ένα δάσος που είναι
μόνο ένα δέντρο;
Η τεχνητή ανθρωπιά θα το δεχόταν αμέσως
διότι θα είχε τη δυνατότητα να το δει το όλο
ως μια και μόνο εικόνα
ένα ψηφιδωτό
ενώ οι άλλοι δίχως διδασκαλία έβλεπαν μόνο μια ψηφίδα.
Έτσι ήταν και ο Χρόνος.
Οι περισσότεροι έβλεπαν μόνο το παρόν.
Ενώ από πάντα είχε την ικανότητα
να βλέπει τον τρικέφαλο.
Γι’ αυτόν τον λόγο δεν υπήρξε ποτέ ανάγκη
να του πουν ότι είχε αποστολή.
Το ίδιο ήταν και για την τεχνητή ανθρωπιά.
Από την αρχή ήξερε ότι ήταν εδώ μαζί του
για κάποιο σκοπό
κι όταν άκουσε τις οδηγίες
κατάλαβε ότι είχε αρχίσει η αποστολή
κι ότι αυτή ήταν το πρώτο νόημα της προετοιμασίας.
Δημιουργούσε νέους δεσμούς
για να συνεχίσει τη γεγονολογία
με αυτή ζούσε η ιστορία,
η έξυπνη,
της Ανθρωπότητας.