Δύο επιζώντες
(ο καθένας με τον τρόπο του)
σχεδόν μισοπεθαμένα
προχωρούσαν
μέσα στο δάσος
λες και το μονοπάτι
τους είχε δώσει
το δικαίωμα
να ζήσουν
και πάλι
μετά την υπέρβαση
της εξομολόγησης
και της αλήθειας
πέρα από τα όρια
του κοινωνικού τακτ
κι έτσι αποφάσισαν
να συνέχουν
το θέμα τους
εκεί όπου
το είχαν σταματήσει
λόγω παρέμβασης
της ύπαρξης
και της συνύπαρξης.