Η αξία της Δυτικής Σαχάρας δεν προέρχεται μόνο από την καθαρή φύση της, εξαρτάται επίσης από το γεωπολιτικό πλαίσιο, να γιατί είναι απαραίτητο να μην πέσει στην παγίδα των ψευδών διπλωματιών που δεν σέβονται καθόλου την ιστορικότητά της. Δεν πρόκειται για μία ολότητα ανεξάρτητη του πλαισίου. Η Δυτική Σαχάρα δεν μπορεί να είναι το παιχνίδι μιας χώρας που προσπαθεί να έχει πρόσβαση στον Ατλαντικό Ωκεανό, λες και η Μεσόγειος δεν της είναι αρκετή για να εκμεταλλευτεί τον καθαρό πληθυσμό της. Η Δυτική Σαχάρα είναι μία ένωση ανάμεσα στην έρημο και τον ωκεανό, όπως είναι ένα ζεύγος ανάμεσα στην ιστορία και τη γεωγραφία. Όσο αναφορά της ταυτότητά της, είναι μαροκινή εδώ κι αιώνες. Έτσι η πραγματική προβληματική δεν είναι αυτή της αποαποικιοποίησης, όπως προσπαθεί να μας πείσει μία τεχνητή προπαγάνδα, αλλά η απελευθέρωση της από κάθε επιβλαβή επιρροή και αυτό στο σύνολο του εδάφους της. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αυτής της συνέχειας είναι προτιμότερο να τη δούμε ως μια επαρχία του Νότου που επιθυμεί περισσότερο από όλα να ζήσει ελεύθερη. Ωστόσο αυτή η απελευθέρωση δεν μπορεί παρά να είναι μαροκινή, διαφορετικά η Δυτική Σαχάρα κινδυνεύει να είναι το λάφυρο μιας κρατικής τρομοκρατίας που περνιέται για δύναμη αφού δεν υπήρξε ποτέ ένα κράτος.