Όλο και περισσότερο βλέπουμε πως η Κυπριακή ΑΟΖ δεν είναι απλώς ένας οικονομικός παράγοντας όπως πιστεύουν οι περισσότεροι ακόμα και από τους δικούς μας, κι ότι στην ουσία είναι ένα στρατηγικό εργαλείο για την Κύπρο όσον αφορά στις σχέσεις της με τα άλλα κράτη. Διότι όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση την αναγνωρίζει, το ίδιο και η Αμερική και η Ρωσία αλλά επίσης κι όλες οι χώρες που με τις εταιρίες τους ήταν υποψήφιες και θα είναι υποψήφιες στους γύρους αδειοδότησης για τα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου. Έτσι η επίσημη αναγνώριση της κυπριακής ΑΟΖ από όλα αυτά τα κράτη, αλλά και από τα Ηνωμένα Έθνη, αναγκάζει την Τουρκία σε μια de facto αναγνώριση και όλες οι κινήσεις γίνονται πάνω σε αυτό το πλαίσιο. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε ότι η Κυπριακή ΑΟΖ έχει εδραιωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο και λειτουργεί καταλυτικά όχι μόνο για να σταθεί στα πόδια της η Κύπρος αλλά και για να διεκδικήσει έμπρακτα την απελευθέρωσή της και όχι να περιμένει παθητικά εκδηλώσεις, προθέσεις και διαπραγματεύσεις χωρίς να παίρνει πρωτοβουλίες για το μέλλον της. Η στρατηγική της Κύπρου έχει ενισχυθεί λόγω της ενέργειας και αυτή υπάρχει λόγω της θάλασσας. Εμφανίζεται λοιπόν και πάλι το στίγμα του Ελληνισμού που αξιοποιεί τη θάλασσα για ν’ αλλάξει τα δεδομένα της ξηράς. Διότι τα τελευταία δεν αλλάζουν από μόνα τους. Αν γινόταν κατανοητό σε όλους στην Κύπρο πόσο σημαντική είναι η Κυπριακή ΑΟΖ για το μέλλον της θα άφηναν πολλά από όλα τα άλλα που υποτίθεται ότι συνεισφέρουν, διότι είναι απλώς λεπτομέρειες για την υψηλή στρατηγική της Κύπρου.