Όσο και να κρύβεται η Τουρκία για το λαθρεμπόριο πετρελαίου που διακινεί στην κυριαρχία της, τα ρωσικά χτυπήματα ενάντια στην τρομοκρατική οργάνωση Daesh δείχνουν την αλήθεια με ξεκάθαρο τρόπο. Τα κομβόι αρχίζουν να έχουν αληθινά προβλήματα που προκαλούν φθορές στο σύστημα τροφοδότησης. Και τελικά αυτό είναι το πιο σημαντικό. Διότι βλέπουμε ότι οι χώρες που παραμένουν ουδέτερες σε αυτή τη διαδικασία δεν έχουν αλλάξει την στάση τους λόγω διπλωματικής δειλίας. Αφού με τόσα αποδεικτικά στοιχεία ακόμα κι ενάντια της οικογένειας του προέδρου της Τουρκίας, δεν έχουν τολμήσει να εκφραστούν. Το πιο αστείο της υπόθεσης είναι όταν η χώρα ανήκει στο ΝΑΤΟ. Έτσι το πλαίσιο της συμμαχίας δημιουργεί μια απαράδεκτη υποκρισία σε επίπεδο διπλωματίας αλλά και στρατηγικής. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι πρόκειται για μια υπόθεση που αφορά τρομοκρατική οργάνωση που διαπράττει μια γενοκτονία. Και βλέπουμε ότι παρόλα αυτά η δειλία δεν αλλάζει. Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι ακόμα και αν αυτή η χώρα δεχτεί ένα τρομοκρατικό χτύπημα, το πιο πιθανό είναι να το καλύψει, για να μην αναγκαστεί να αντιδράσει. Γι’ αυτόν τον λόγο, θεωρούμε ότι το πιο σημαντικό είναι να γίνονται τα χτυπήματα από όσους πραγματικά μάχονται επί της ουσίας ενάντια στους γενοκτόνους. Διότι τα θύματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους άλλους, όσα και να λένε σε τοπικό επίπεδο και βέβαια για εσωτερική κατανάλωση. Αφού το μόνο που τους απασχολεί είναι αν θα δεχτούν τους Ρώσους τουρίστες που δεν θα πάνε πια στην Τουρκία. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε πρακτικά ποιος παράγει έργο για τους ανθρώπους που υποφέρουν.