Οι Ευρωπαϊκές ημέρες πολιτιστικής κληρονομιάς δεν είναι μια ουτοπία αλλά μια πραγματικότητα. Και είναι καλό να το έχουμε στο νου μας την ώρα που παλεύουμε να πετύχουμε για να έχουμε περισσότερα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς στην πατρίδα μας. Έτσι συνειδητοποιούμε ότι ο πολιτισμός μας είναι ένας πλούτος που πρέπει να αξιοποιήσουμε για το μέλλον κι όχι απλώς ένα κομμάτι του παρελθόντος. Η Ελλάδα προς το παρόν έχει 17 μνημεία που είναι αναγνωρισμένα από την ΟΥΝΕΣΚΟ αλλά όλοι μας κατανοούμε ότι αυτό είναι μόνο ένα αρχικό στάδιο αν υπολογίσουμε τον πολιτισμικό πλούτο που διαθέτουμε. Απλώς πρέπει περισσότεροι άνθρωποι να αντιληφθούν ότι αυτά τα μνημεία έχουν μια παγκόσμια αξία κι όχι μόνο τοπική, πράγμα που σημαίνει ότι το πρέπον είναι να αναγνωρισθούν από την παγκόσμια κοινότητα και αυτό προϋποθέτει να υποβληθούν φάκελοι που αποτελούν μια πραγματικά και αποτελεσματική προσέγγιση του όλου θέματος. Δεν μπορεί παραδείγματος χάρη, όλη η Κρήτη με το ιστορικό παρελθόν της να μην έχει ούτε ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, ενώ υπάρχουν τα κάστρα, τα τείχη, η οχυρωματική αλλά βέβαια και η Φαιστός με τον περίφημο δίσκο. Αυτές οι προσπάθειες πρέπει να είναι δουλεμένες και σοβαρές δίχως να περιμένουμε μια αυτόματη και αυτονόητη αναγνώριση, διότι κάθε αναγνώριση χρειάζεται στρατηγική για να πετύχει. Οι Ευρωπαϊκές ημέρες πολιτιστικής κληρονομιάς είναι μια αφορμή να σκεφτούμε όλο αυτό το πλαίσιο πιο ορθολογικά.