Το κοίτασμα Zohr αναβαθμίζει ενεργειακά την Αίγυπτο, αφού μέσω της ΑΟΖ της, της παρέχει αυτάρκεια στον τομέα των υδρογονανθράκων. Όμως η συμβολή αυτού του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος δεν είναι μόνο αυτό. Μπορεί να ακούμε ότι βρίσκεται κοντά στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά όσο το κοίτασμα δεν έχει κάποια επέκταση μέσα της, δεν αλλάζει κανένα δεδομένο. Διότι πολύ απλά η Κύπρος δεν είναι απαραίτητη για την Αίγυπτο ως πέρασμα, αφού έχει ζώνη επαφής με την ελληνική ΑΟΖ. Βέβαια και πάλι η ασχετοσύνη μπερδεύει αυτή την περίπτωση με αυτή του Ισραήλ που πρέπει αναγκαστικά να περάσει από την κυπριακή ΑΟΖ για να εισέλθει σε ευρωπαϊκό χώρο. Σε κάθε περίπτωση είναι η Ελλάδα που αναβαθμίζεται ως πέρασμα ειδικά αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι πρόκειται για ευρωπαϊκή ανακάλυψη, αφού είναι η ιταλική ENI που εντόπισε το κοίτασμα Zohr και η Ιταλία ανήκει στους μεγαλύτερους καταναλωτές φυσικού αερίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα βρίσκεται ήδη ανάμεσα στα κοιτάσματα φυσικού αερίου και στους καταναλωτές, πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι και δίχως δικά της κοιτάσματα ακόμα, με την έννοια της εξόρυξης, η πατρίδα μας παίζει ήδη ένα σημαντικό ρόλο. Η τρίτη συμβολή του κοιτάσματος Zohr, και σίγουρα η πιο σημαντική για μας, είναι ότι η ύπαρξή του αποδεικνύει την αντικειμενική αξία της Λεκάνης Λεβαντίνης, αφού έχουν βρεθεί ήδη τα κοιτάσματα Tamar, Leviathan, Αφροδίτη και Zohr και ξέρουμε ότι είναι ανάλογη με την Λεκάνη Ηροδότου που μας αφορά άμεσα μέσω της δράσης του συμπλέγματος Καστελλορίζου. Επίσης το κοίτασμα Zohr έχει αναλογίες με το κοίτασμα Μίνωας που βρίσκεται Νότια της Κρήτης και αυτό είναι τεράστιας σημασίας για το μέλλον της πατρίδας μας.