Οι προοπτικές, ενώ ανήκουν στο μέλλον, επηρεάζουν στρατηγικά το παρόν, μπορεί ακόμα και περισσότερο από το παρόν. Είναι μια μορφή νοητικής ανάδρασης σε σχέση με τον χρόνο. Έτσι την ώρα που όλοι κοιτάζουν αποκλειστικά τα δεδομένα του παρόντος θεωρώντας ότι μόνο αυτά θα επηρεάσουν το μέλλον, πρέπει να βλέπουμε και τα στρατηγικά δεδομένα του μέλλοντος, για ν’ αλλάξουμε την ερμηνεία του παρόντος. Διότι η αξία μιας κίνησης που θα γίνει πράξη πρέπει να εξετασθεί προβλέποντας πολλές κινήσεις σε βάθος χρόνου, για να επιλεχθεί χρονοστρατηγικά. Δεν παίζουμε μόνο και μόνο για το παρόν, αλλά περισσότερο για το μέλλον σε σχέση με το παρελθόν. Οι διαπραγματεύσεις δεν είναι πια συνομιλίες σε αυτό το στάδιο, αλλά συνύπαρξη επιχειρημάτων που δεν έχουν πια καμιά δικαιολογία, αλλά μόνο δικαιολογήσεις ορθολογικές. Έτσι, μπορείς να κάνεις ανακοινώσεις που δίνουν ένα στίγμα που επηρεάζει, αφού συνεχίζεις να χρησιμοποιείς τη δυνητική ικανότητα πριν την πραγματική συνεδρίαση. Έτσι, μπορείς και μετά τα χειροπιαστά αποτελέσματα να κάνεις ανάδραση και ν’ αλλάξεις τα δεδομένα, που άλλοι θεωρούσαν δεδομένα, επειδή δεν έκαναν μια στρατηγική ανάλυση και παρέμειναν στο τακτικό επίπεδο. Άρα, ειδικά τώρα, ας μην κοιτάζουμε μόνο και μόνο το παρόν, αλλά πώς το άμεσο μέλλον θα αλλάξει το παρόν.