Η διαδικασία μέσα στην οποία εισήλθαμε με τη θέλησή μας, χρησιμοποιεί και το εξής νοητικό στρατηγικό σχήμα: άλλο παρουσίαση κι άλλο εμφάνιση. Πολλοί νομίζουν ότι είναι ταυτόσημες έννοιες, ενώ στη στρατηγική μπορούμε να κάνουμε μια διαφοροποίηση που είναι ουσιαστική. Άλλο να παρουσιάζεις ένα ενδεχόμενο κι άλλο να παρουσιάζεται ένα γεγονός. Στη στρατηγική της αποτροπής αξιοποιούμε το δυνητικό για να επηρεάσουμε την πραγματικότητα, λες και ενεργοποιούμε μια σκακιστική, υπερμοντέρνα προσέγγιση, που ελέγχει το κέντρο δίχως, βέβαια, να βρίσκεται στο κέντρο, ενώ η εμφάνιση στο κέντρο μπορεί να έχει δύσκολες επιπτώσεις λόγω των άμεσων πιέσεων. Με αυτήν την νοητική στρατηγική μπορούμε διαπραγματευτικά να ασκήσουμε μια πίεση τοπικά σε μερικά σημεία, για να γίνουν τροποποιήσεις που αποτελούν την αιχμή του δόρατος για τον ελληνικό λαό μέσα σ’ ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο. Διότι κανείς δεν θέλει να πάρει καμιά απόφαση πριν εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες. Στο δέντρο αποφάσεων υπάρχουν πολλά κλαδιά και φύλλα, που όχι μόνο δεν έχουν εξεταστεί, αλλά ούτε υπολογιστεί. Διότι αρχικά λειτουργούμε συμβατικά, μόνο που αυτό έχει τα όριά του στη στρατηγική. Τώρα βλέπουμε νέες μεθοδολογίες που τροποποιούν την κατάσταση για να εμφανιστεί ένα στρατηγικό μείγμα.