Όταν δεν μπορείς να προτείνεις κάτι το εποικοδομητικό και κρύβεσαι πίσω από την μετριότητα, δεν αλλάζεις την κατάσταση, όσο και να το λες. Δεν επαρκούν οι δηλώσεις ούτε οι φιγούρες. Γι’ αυτό το λόγο, η πατρίδα μας χρειάζεται την ελληνική ΑΟΖ, τον ελληνικό ζεόλιθο, την ελληνική καινοτομία πέρα από τον τουρισμό. Η πατρίδα μας δεν μπορεί να είναι ένας κλειστός κόσμος. Πρέπει να έχει την εξωστρέφεια του Ελληνισμού, αλλιώς μετατρέπεται σε μια κοινωνία που εκφυλίζεται με τα ίδια της τα προβλήματα. Δεν αρκεί να δίνει ο ένας στον άλλον, για ν’ αλλάξει η οικονομική κατάσταση, γιατί αυτό είναι απλώς μια ανακατανομή εσωτερική και δίχως ιδιαίτερα προσόντα δεν γίνεται απολύτως τίποτα εκτός από την ισότητα. Αλλά χωρίς μέλλον αυτή η ισότητα εκφυλίζεται σε μιζέρια. Για να ξεφύγουμε από την μετριότητα, δεν βοηθάει η μιζέρια όσο καθυστερούμε να δείξουμε τη δυναμική μας. Με τη στρατηγική και την ενέργεια, η Ελλάδα του μέλλοντος έχει άλλες δυνατότητες, που δεν έχουν καμιά σχέση με όλα όσα προωθούνται προς το παρόν. Η παρουσία μας στα διεθνή fora πρέπει να είναι πιο αποτελεσματική και όχι μόνο για να λύσουμε οικονομικά προβλήματα, αλλά για να δείξουμε και στους άλλους τα πρώτα βήματά μας στην υψηλή στρατηγική που επιλέξαμε με τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα. Επιπλέον τώρα που υπάρχει το χειροπιαστό παράδειγμα του εμπορικού κοιτάσματος Αφροδίτη του θαλάσσιου οικοπέδου 12 της κυπριακής ΑΟΖ, μπορούμε να πείσουμε πιο αποτελεσματικά όλους τους συνομιλητές μας. Δεν τους λέμε να πιστέψουν κάτι το αδιανόητο ούτε μια ουτοπία, αλλά ένα υλοποιήσιμο όραμα που έχει πια υλοποιηθεί στην Κύπρο με μεγάλη επιτυχία παρόλες τις αντιστάσεις και τις φοβίες. Η Κύπρος ξέφυγε από τον ραγιαδισμό μόνο και μόνο μέσω της ΑΟΖ, γιατί κανείς δεν πίστευε σε τίποτα άλλο για ν’ αλλάξει η πορεία του κυπριακού. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει ν’ αναπτύξουμε μια ορθολογική προσέγγιση που αναδεικνύει τις ικανότητες και τις προοπτικές μας για να φανεί επιτέλους η δυναμική της πατρίδας.