– Τώρα, Δάσκαλε, βλέπω καλύτερα…
– Και την αξία των νησιών.
– Αυτό ήθελα να σας πω.
– Το ξέρω, μαθήτρια. Αλλά…
– Τι ξέχασα;
– Απολύτως τίποτα.
– Τότε;
– Κοίτα πιο προσεχτικά…
– Τι πράγμα;
– Την Ίμβρο και την Τένεδο.
– Λόγω περάσματος;
– Πάντα.
– Είναι επιθετικά καράβια.
– Γι’ αυτό έγιναν στόχος.
– Γι’ αυτό θα παίξουν έναν ρόλο.
– Ακόμα και αυτά;
– Θυμήσου την Ισπανία.
– Κατάλαβα.
– Χαίρομαι.
– Και βλέπω πια τη συνέχεια.
– Τότε μεταχαίρομαι.
– Έχουν, λοιπόν, μέλλον.
– Ενώ νομίζεις ότι έχουν μόνο παρελθόν.
– Πώς αλλάζουν τα πράγματα…
– Όταν τα εξετάζεις με άλλο βλέμμα.
– Κι όταν τα φωτίζει η Χρονοστρατηγική.
– Τότε το μέλλον αρχίζει μέσα στο παρελθόν.
– Γιατί ήταν εγκλωβισμένο…
– Το νοητικό του σχήμα.