Η σημασία των θαλάσσιων οικοπέδων της ελληνικής και της κυπριακής ΑΟΖ δεν είναι μόνο και μόνο οικονομική, όπως θέλουν να πιστεύουν μερικοί. Τα θαλάσσια οικόπεδα είναι ένας άμεσος τρόπος να ενισχύσουμε την ΑΟΖ μας, δηλαδή τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αφού μέσω αυτών διαμορφώνουμε μια γεωστρατηγική σκακιέρα που μας δίνει νέες δυνατότητες και προοπτικές για τα εθνικά μας θέματα. Η ΑΟΖ δεν είναι ένα ζήτημα ούτε για την Ελλάδα, ούτε για την Κύπρο, αλλά ένα δικαίωμα το οποίο αποτελεί την αιχμή του δόρατος για τον Ελληνισμό που ξέρει τι σημαίνει επί της ουσίας θαλασσοστρατηγική. Δεν μπορούμε λοιπόν να εκφυλίζουμε όλο το θέμα της ΑΟΖ σε μια απλή οικονομική παράμετρο, ούτε για την Ελλάδα, ούτε για την Κύπρο. Έτσι και τα θαλάσσια οικόπεδα δεν είναι απλώς εν δυνάμει συμβόλαια. Διότι αυτές οι συμφωνίες αλλάζουν το status της περιοχής, αφού αναβαθμίζεται μόνο και μόνο από την παρουσία του εταίρου. Στην περίπτωση της Ελλάδας τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα της ΑΟΖ έχουν δημοσιευτεί στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι αναγνωρισμένα ως ελληνικά από τα 28 κράτη- μέλη, πράγμα το οποίο προσφέρει κύρος στην πατρίδα μας όταν πρόκειται να κάνουμε διεθνείς διαπραγματεύσεις και συμφωνίες. Με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύουμε ότι έχουμε μια ισχυρή θέση στο Ιόνιο, στην Πελοπόννησο και Νότια της Κρήτης κι έτσι αναδεικνύουμε και την υψηλή μας στρατηγική στην Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο. Κατά συνέπεια, ακόμα κι αν έχουμε αλλάξει κομματικά δεδομένα σε εθνικό επίπεδο πρέπει να είμαστε συνεπείς και να συνεχίσουμε το απαραίτητο έργο για την πατρίδα μας. Αυτή η συνέπεια θα φανεί κι από τις αποφάσεις μας σε διεθνές επίπεδο, όσον αφορά στα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα, αλλά γενικότερα στο θέμα της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ, όπου ακολουθούμε το παράδειγμα της Κύπρου δίχως πια άλλες καθυστερήσεις και γραφειοκρατικά εμπόδια.