Όταν άκουσαν για πρώτη φορά την επινόηση του δάσους χωρίς δέντρα θεώρησαν ότι ήταν ανέκδοτο.
Όχι όμως με την έννοια ότι δεν είχε δημοσιευτεί.
Όταν στη συνέχεια τους εξήγησαν ότι ήταν ένα μοντέλο για να κατανοήσουν την έννοια του Δασκάλου δεν μπόρεσαν να το πιστέψουν.
Κι ενώ το πρώτο σκέλος τους φαινόταν περίεργο λόγω πρώτης ματιάς, το δεύτερο τους φαινόταν ακόμα πιο παράξενο.
Τότε θυμήθηκαν ένα άρθρο που είχαν διαβάσει.
Είχε μια κωδικοποίηση του αλτρουισμού.
Και μάλιστα κι ένα θεώρημα.
Στην αρχή πίστεψαν ότι ήταν ένα αστείο.
Αλλά όταν είδαν την υπογραφή συνήλθαν.
Το είχε υπογράψει ο ίδιος.
Τότε το ξαναδιάβασαν για να εντοπίσουν τα θεμέλια.
Το ακατανόητο δεν φαίνεται σοβαρό στην αρχή.
Αλλά η κατανόησή του έχει σοβαρές επιπτώσεις.
Δεν ήταν αστείο λοιπόν.
Είχε όντως γίνει γιατί το είχε σκεφτεί.
Ξανασκέφτηκαν αυτό που είχαν ακούσει.
Κι όσο παράξενη κι αν ήταν η επινόηση, το πρόβλημα παρέμενε.
Ήξεραν ποιος την είχε διανοηθεί.
Και μπορεί αυτό να τους φαινόταν ακόμα πιο αδιανόητο.
Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.
Ήθελαν να γελάσουν.
Τι άλλο να κάνουν.
Ήταν ο μόνος τρόπος για να επιζήσουν μετά από την αποκάλυψη.
Ύστερα από λίγο αποφάσισαν ότι το θέμα ήταν πιο σοβαρό απ’ ό,τι νόμιζαν.
Για έναν απλό λόγο, δεν μπορούσαν να υπολογίσουν τις επιπτώσεις.
Τι σήμαινε, για τη φύση να υπάρχουν τέτοια δάση χωρίς δέντρα;
Μπορούσαν ν’ απαντήσουν σ’ αυτή την ερώτηση με την πραγματικότητα.
Όμως τι σήμαινε για την Ανθρωπότητα να υπάρχουν τέτοιες οντότητες;
Σε αυτή την ερώτηση δεν μπορούσαν ν’ απαντήσουν.
Ούτε καν με έμμεσο τρόπο.
Διότι ακόμα κι αν ήξεραν ότι υπήρχαν πώς να φανταστούν τις επιπτώσεις πάνω στην υπερδομή της Ανθρωπότητας.
Στον κόσμο των εγκεφάλων, η μαθηματική ανωμαλία ήταν λιγότερο ορατή από τις μαθηματικές ιδιομορφίες.
Διότι το ολικό άλλαζε τα πάντα.
Ακόμα και αυτόν που προσπαθούσε να παρατηρήσει τον κόσμο.
Μπορεί ο κόσμος να ήταν το ίδιο του το μοντέλο, όπως έλεγε ο Brooks, πώς όμως να δουν ότι ο κόσμος θα ήταν αλλιώς δίχως ανωμαλίες.
Με την έννοια της ανωμαλίας οι τοπικές προσεγγίσεις δεν έστεκαν.
Κι αν το δάσος χωρίς δέντρα ήθελε την ελευθερία…
Αξία πολυκυκλικότητας.