Με τη γεύση
της μνήμης
και την ουσία
στα χείλη
ανασαίνεις
βαθιά
για να αγγίζεις
πολυκυκλικά
τ’ αστέρια
που σπάζουν
την νύχτα
για να έρθει
ο ήλιος
και να φωτίσει
το είναι σου.