Στις πολεμικές τέχνες είναι μερικοί από εμάς, που λόγω χωρο-αντιληπτικής και λόγω σωματότυπου τα καταφέρνουν σχετικά καλά με το σώμα. Δηλαδή, τους λέτε να κάνουν κάτι και τα βγάζουν πέρα. Είναι όμως ένα τραγικό λάθος το να νομίζουμε ότι αυτό επαρκεί. Διότι τι γίνεται; Αυτοί ανεβαίνουν γρήγορα και έχουμε ένα φαινόμενο κορεσμού. Γιατί, μετά δίχως μια μάθηση υψηλότερου επιπέδου, κάνουν πάνω-κάτω αυτό που κάνει ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι ταλαντούχος. Δηλαδή, έχει ένα φυσικό ταλέντο, του λέτε να κάνει δύο-τρία πράγματα, τα καταφέρνει, κάνει ακόμα καλύτερα και μετά, όταν περνάμε στις λεπτές έννοιες, διαγωνίζεται με έναν άλλον και ο άλλος κερδίζει σε λεπτομέρειες και λέει ‘πού βγήκαν αυτές οι λεπτομέρειες’; Άρα, είναι αυτό που εμείς ονομάζουμε και στην πληροφορική το ‘brut’, δηλαδή αυτό που είναι ακατέργαστο σε αντίθεση με το επεξεργασμένο. Άρα, εδώ θα έχουμε δύο τάσεις εντελώς διαφορετικές, οι οποίες είναι: αυτός που είναι πραγματικά μ’ ένα φυσικό ταλέντο, αλλά θα επαρκεί για τον εαυτό του. Άρα, θα έχουμε μια γρήγορη ανάπτυξη και μετά πολύ αργή. Θα έχουμε τον άλλον, που δεν έχει φυσικό ταλέντο, αλλά μαθαίνει καλά, αυτός θα έχει μια πολύ αργή ανάπτυξη και μετά θα ξεμπλοκάρει. Και μετά, βέβαια, υπάρχει ο συνδυασμός των δύο. Εκεί θα δούμε την υλοποίηση του συνδυασμού στον δάσκαλο. Δηλαδή θα πρέπει να έχουμε και τα δύο.