Η σκακιέρα είχε μεγαλώσει με τους αιώνες.
Η εμβέλειά της άγγιζε όχι μόνο τις μεσοθάλασσες
αλλά και την Μεσόγειο.
Το απέραντο γαλάζιο είχε αποκτήσει νόημα.
Και δεν ήταν πια ουρανός.
Μετά τον τρούλο, το βάπτισμα.
Η καινοτομία είχε αγγίξει τα χίλια χρόνια.
Όμως τώρα κινδύνευε και πάλι.
Κι έπρεπε να δοθεί νέος αγώνας.
Όλοι πίστευαν ότι ήταν της στιγμής.
Μόνο ο Πέτρος κι ο Δάσκαλος κατάλαβαν.
Χωρίς να το αντιληφθούν είχαν φτάσει.
Αλλαγή φάσης.
Νοητικό σοκ.
Η πτέρυγα της Βασίλισσας είχε αναπτυχθεί
και κανείς δεν είχε προβλέψει τη συνέχεια.
Τώρα δεχόταν πιέσεις και καταπιέσεις
από την πλευρά του Βασιλιά.
Του μοναδικού που όριζε την ταχύτητα
του Χρόνου και της μνήμης.