Όταν διαβάζεις τα Ευαγγέλια και τη Διδαχή, δεν μπορείς να μην δεις την ορθολογική σκέψη του Ιησού Χριστού και είναι δύσκολο να μην αντιληφθείς ότι υπάρχει μια συνοχή που δεν έχει καμία σχέση, ακόμα και μ’ ένα λογοτεχνικό αριστούργημα σαν τους Αδελφούς Καραμαζώφ του Достое́вский. Έχει λοιπόν ενδιαφέρον όταν η ανάγνωσή τους προβληματίζει τους θρήσκους και μη. Οι μεν που θεωρούν ότι δεν πρέπει να τα διαβάσουν και οι άλλοι που αδιαφορούν. Ενώ στην πραγματικότητα η ανάγνωσή τους δίνει δυνάμεις σε όσους είναι ελεύθεροι και σε όσους θέλουν ν’ απελευθερωθούν. Διότι αυτά τα ιερά κείμενα δείχνουν αξίες θεμελιακές για την Ανθρωπότητα. Επιπλέον δείχνουν ότι δεν αρκεί το τυφλό σύστημα, γιατί δημιουργεί μόνο δογματισμό. Κι αν αποφάσισαν οι Απόστολοι να καταγράψουν όλο αυτό το Έργο δεν είναι γιατί είναι μόνο και μόνο μια θρησκεία μεταξύ άλλων, αλλά γιατί εμπεριέχει στοιχεία ανοιχτής δομής που επιτρέπουν την εξέλιξη της σκέψης μας μέσω της Διδασκαλίας που δε σταματά σε εντολές, αλλά δείχνει το μονοπάτι του φωτός σε πρακτικό επίπεδο, έτσι ώστε κάθε άνθρωπος να μπορεί να συμβάλει με την πίστη του σε κάτι που τον ξεπερνά και του επιτρέπει να κάνει υπερβάσεις στην προσπάθειά του ν’ ακολουθήσει τις αξίες που δίδασκε και διδάσκει με το Έργο του. Έτσι θεωρούμε ότι ο αγώνας τους είναι το πρώτο απαιτούμενο για κάποιον που σκέφτεται ορθολογικά και αγαπά ειλικρινά.