– Μια σκιά παρακαλώ. Θα νομίζουν ότι είμαι ηλίθια. Τι πειράζει; Μια σκιά παρακαλώ. Κανείς δεν απαντά. Μα πού πήγαν; Άδειασε όλη η πόλη. Και τα κτήρια… Ναι, τα κτήρια… Και ποιος τα χτύπησε… Βόμβες; Δεν ξέρω… Μπορεί. Μια σκιά παρακαλώ… Τι έγινε εδώ, τι γίνεται εδώ. Μήπως είναι… Δεν μπορεί… Θα το είχα μάθει… Αλλά πώς τίποτα δεν λειτουργεί πια… Κανένας δεν απαντά… Κι ο ήλιος πάντα πάνω από το κεφάλι μας… Είμαστε άνθρωποι χωρίς σκιές. Δεν γίνεται… Συνεχίζω… Περπατώ… Ήρθε ο πόλεμος λοιπόν. Ο πόλεμος χωρίς όνομα.