Όταν σκουπίσαμε
τα δάκρυα του Πόντιου
το κάναμε μόνο και μόνο
γιατί επέλεξε
το δεξί μας χέρι
έτσι χωρίς ν’ απαντήσουμε
λόγω θέλησής του
του δώσαμε να καταλάβει
ότι το μήνυμα πέρασε
ενώ περίμενε καιρό
λόγω κοινωνικής αντίδρασης
που δεν έβλεπε την ανθρωπιά
γιατί δεν μπορούσε
ν’ ακούσει τη σιωπή
και το βάθος της σκέψης
που αναμειγνύει
το παρελθόν
με το μέλλον
για να υπάρξει
η γέφυρά μας
δίχως το εμπόδιο
του παρόντος
και να γίνει
η υπέρβαση.