Ο άγνωστος τραγουδιστής δεν τραγουδά
παίρνει το όπλο του λόγου
και πολεμά με τους στίχους του
ενάντια στην βαρβαρότητα
κι έγραφε με το τραγούδι του
την ιστορία της ημέρας
που δεν σταματούσε το βράδυ
αλλά συνέχιζε με το χρόνο
για το πετρωμένο δάκρυ
της γλυκοφιλούσας Παναγιάς
για να ενώσει τους νεκρούς
με τους αγέννητους ανθρώπους
μέσω της επανάστασης
για την ελευθερία όλων
για την συλλογική μνήμη
γιατί το πάθος γίνεται
για όλους πάθη
έτσι ώστε ο Χριστός
να μπει στην καρδιά
όλων των Ελλήνων
που δεν ξέχασαν ποτέ
τι σημαίνει Ελληνισμός.