Κάθε νύχτα και μια μέρα
όπου μπορείς να σκεφτείς
ακόμα και την επόμενη
πάνω στο μαύρο σώμα
γιατί τ’ άστρα λάμπουν
για να σου δείξουν
το φωτεινό μονοπάτι
μέσω του ήχου της εικόνας
που διαπερνά τα κύματα
αλλά και της σιωπής της μουσικής
που αγγίζει τον άνθρωπο
που θέλει να προβεί
σε μια νέα προσπάθεια
πέρα από το πρέπει
γιατί γνωρίζει το πρέπον
και δεν ανησυχεί ποτέ
για το κενό του εαυτού του
αφού έχει μάθει
για το νόημα της κενότητας
που είναι απαραίτητο
για την υπέρβαση
που δεν μπορείς καν
να φανταστείς
δίχως τον δάσκαλο.