-Τα κατάφερα, Δάσκαλε.
-Ήταν τόσο μεγάλη η προσπάθεια.
-Όχι ο στόχος και τον σκεφτόμουν όλη τη νύχτα.
-Είδες τ’ αστέρια.
-Θα μπορούσα να τα είχα πιάσει ακόμα και με το στόμα.
-Σαν να είναι λουλούδια του Vincent.
-Ο έναστρος ουρανός.
-Και μετά κατάλαβα την ουσία.
-Το θέμα της υπέρβασης.
-Διάβασα και το κείμενο.
-Τον καλό λόγο.
-Ναι, ακριβώς.
-Και είδες την αναφορά.
-Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ με αυτόν τον τρόπο.
-Μετά από δύο χιλιάδες χρόνια.
-Και τώρα είμαι έτοιμη.
-Ένιωσες το απέραντο γαλάζιο;
-Ολότελα, λες και με περίμενε.
-Εδώ και αιώνες.
-Κράτα το ανοιχτό.
-Είναι και αυτό μονοπάτι.
-Έχει τόσο βάθος.
-Εσύ το βάρος του φωτός.
-Είμαστε πραγματικά στην πατρίδα του ήλιου.
-Όπου η πέτρα γίνεται μάρμαρο.
-Μόλις την λαξεύει το χέρι.
-Αυτή είναι η ουσία της.
-Για να φωτίσει κάθε πιθαμή.
-Της ανθρώπινης θάλασσας.
-Τώρα ξέρεις λοιπόν.
-Το μέγεθος της χαράς.
-Και της υπέρβασης.